Postmen is terug op bekend terrein. Na hun laatste show in Mezz in 2019 — net voor de wereld even stilviel — zijn ze terug met een show die voelt als thuiskomen. Tussen de soundcheck en het optreden sprak ik duo Remon en Alyssa Stotijn in de green room over kleedkamer-ervaringen, festivalherinneringen en hun rider must-haves. 

Ondertussen hebben jullie al een hoop kleedkamers en backstages gezien. Wat is de meest bizarre backstage-herinnering?

“Zonder twijfel Zwarte Cross. Dat was net een kermisdorp, met alles erop en eraan. Echt bizar. We moesten serieus tien minuten rijden met een auto van de kleedkamer naar het podium. Het was gewoon een miniwereld.”

En de minst fijne kleedkamer?

“Dat was ooit in Gouda. De kleedkamer daar was een zolderkamer boven in het pand. Kleine trap er naartoe, veel te warm en oud. Het was geen fijne vibe. We moesten ook door de zaal heen om er te komen. Ja, dat was de ergste kleedkamer die we hebben gezien.”

Wat kan er niet ontbreken in jullie kleedkamer?

“Een spiegel en stopcontacten. Dat is alles. We hebben geen diva-eisen, geen gesorteerde M&M’s of champagne. Op onze rider staan helemaal geen rare dingen. Wel regelen we de catering zelf tegenwoordig. Dat hebben we een paar keer gedaan en beviel heel goed. Soms zijn er moeilijke eters bij en dat scheelt dan toch een hoop gedoe. We hebben gewoon ons eigen ding mee.”

Met welke artiest of band zouden jullie je kleedkamer willen delen?

“Khruangbin. Die band is zo chill. Goeie sound, fijne vibe. Dat zou ik backstage wel willen meemaken.”

Wat doen jullie na afloop van de show, blijf je dan even hangen of ga je het liefst gelijk weer door?

“Nee, we blijven altijd wel hangen, veel te lang eigenlijk. Na de show gaan we gelijk de zaal in, we vinden het tof om met het publiek te praten, platen te signeren en foto’s te maken. Soms duurt dat echt een uur, maar dat contact hoort erbij. Het hangt er wel vanaf hoe ver we van huis zijn. Als we dicht bij huis spelen, zoals hier, blijven we sowieso wat langer hangen. Familie komt dan kijken enzo. We hoeven dan niet meteen te gaan rijden. We zijn binnen een half uurtje weer thuis.”

Hebben jullie dit jaar nog vette dingen op de planning staan?

“Er staat veel op de planning en in alles hebben we heel veel zin. We spelen veel. Tegenwoordig kiezen we waar we nu echt willen staan, waar het goed voelt. Het gaat niet om populariteit, we spelen voor mensen die echt voor ons komen. We merken daarin ook echt een verschil met vroeger.”

Ja? Is die livescene veranderd?

“Zeker, de cultuur is gewoon anders. Veel mensen gaan niet meer lokaal ‘bandjes ontdekken’. Mensen kiezen sneller voor comfort, grote shows, vaste zitplaatsen, alles geregeld. Dan ga je sneller naar een Ziggo Dome dan een clubshow.”

Wat betekent dat voor jullie publiek?

“Ons publiek wordt ouder, kiezen vaker voor gemak en het bekende. Maar we geven het bijvoorbeeld ook door aan de nieuwe generatie. Vanavond zijn onze kids er ook. We willen ze laten zien: dit is live muziek. Hier staan mensen met gitaren, piano’s, echte instrumenten. In een tijd van AI en laptops willen we laten zien dat dat is hoe het ook nog steeds kan.”

Waarom is dat zo belangrijk voor jullie?

“Live muziek doet iets met mensen. Je voelt het, beleeft het. Het is anders dan dat je gewoon de plaat aan zet. Live gebeurt iets. Dat mag niet verdwijnen.”

Waar gaan we jullie zien komende tijd?

“We doen een paar festivals en focussen ons daarna weer op het najaar en begin volgend jaar. Het is heel druk, iedereen heeft een drukke agenda. Soms duurt het vijf weken voordat we een dag hebben gepland met de band. Ook onze bandleden zijn een dagje ouder, hebben kinderen of verschillende bands waar ze in spelen. Dan is het even kijken; hoe krijgen we het allemaal samen. We hebben onlangs samengewerkt met een orkest op de luchtbasis in Gilze-Rijen. Dat was echt gaaf. Ze hadden arrangementen voor onze muziek gemaakt. Die sound met 49 mensen was echt indrukwekkend. We willen kijken om dat nog eens te doen, maar ook dat is logistiek een ding. Het is een heel andere vibe dan in een club, maar zou bijvoorbeeld heel tof zijn om dat in een theater neer te zetten.”